Bóg jest niewidzialny i nie można Go zobaczyć. W Boga możemy tylko wierzyć.

Św. Jan w prologu do Ewangelii opisał tę smutną prawdę: "Boga nikt nigdy nie widział, Ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, [o Nim] pouczył" (J 1, 18). O tym samym pisał św. Paweł: "Ukaże je, we właściwym czasie, błogosławiony i jedyny Władca, król królujących i Pan panujących, jedyny, mający nieśmiertelność, który zamieszkuje światłość niedostępną, którego żaden z ludzi nie widział ani nie może zobaczyć" (1 Tm 6, 15 - 16).

W naszym życiu pojawia się szereg trudności w związku z tym, że Boga "nie widać".

Wielu ludzi chciałoby wyraźnego dowodu na istnienie Boga. Ten jednak jest niemożliwy.

Ludzie nie widzą sensu modlitwy, mówienia do Kogoś, kogo nie widać i kto nie odpowie wyraźnie. Zaniechają w związku z powyższym modlitwę.

Czy pomimo tych "racjonalnych" argumentów możliwe jest spotkanie Boga ukrytego? Czy można Go jakoś zauważyć?

Spotanie się z "Niewidzialnym" jest możliwe. Aby to mogło nastąpić, trzeba przyjąć właściwą postawę życiową.

W Roku Jubileuszowym Jan Paweł II wskazał postawę jaką należy przyjąć, aby spotkać się z Bogiem. Mówił o tym na audiencji generalnej 5 i 26 lipca 2000 r.

Warto rozważyć te katechezy Jana Pawła II.

5 lipca 2000 r. Papież wygłosił katechezę pt. "'Poszukiwany' przez Boga, człowiek 'szuka' Boga" (L`Osservatore Romano nr 1/2001, s 34-35).

Natomisat 26 lipca rozważał zagadnienie: "Oczekiwanie i zachwyt człowieka wobec tajemnicy." (L`Osservatore Romano nr 1/2001, s 35-36).