M O D L I T W A

Przebacz mi Pani,
że sens życia
zatraciłem
i jak ślepiec
w gąszczu grzechu
błądziłem.

Przebacz mi Pani,
że serce zakułem
w kajdany ułudy
mamiąc sumienie
tanią rozkoszą
lekarstwem nudy.

Zapomnij mi Pani
o słowach obietnic
rzucanych lekko,
które uleciały jak
ptaki płoche
w niebo daleko.

Bądź mi Pani
płomieniem świecy
migoczącym jasno,
choć przez chwilę
niech noc ustanie
i odejdzie zimno.

Potem już tylko
prowadź Pani
przez zielone doliny,
gdzie drogą cudną
pobiegnę z Aniołem

do Syna krainy.

   06.11.2002/17.10.2004

A$

06.04.2005r.

Tylko tyle może dziś wykrzesać z siebie poeta. I jeszcze:  TOTUS TUUS,
Maryio Śnieżna.
                                                                                                        Lański