Powrót do Jezusa

¹¹ Zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. ¹² Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka ¹³ i głośno zawołali: "Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!" ¹⁴ Na ich widok rzekł do nich: "Idźcie, pokażcie się kapłanom!" A gdy szli, zostali oczyszczeni. ¹⁵ Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, ¹⁶ upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. ¹⁷ Jezus zaś rzekł: "Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? ¹⁸ Żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec". ¹⁹ Do niego zaś rzekł: "Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła".

Jezus zmierzał do Jerozolimy, by tam spotkać się z wolą Ojca, z wolą Bożą. W tym czasie trędowaci poprosili o uzdrowienie. Jezus odesłał ich do kapłanów, gdyż tylko oni, zgodnie z prawem, mogli zatwierdzić uzdrowienie z trądu.

Wrócił tylko jeden z nich - Samarytanin.

Wrócił do Jezusa, tzn. nawrócił się! Powrót do Jezusa był dla niego najważniejszym wyrazem wdzięczności za uzdrowienie. Nawracając się wszedł na drogę Jezusa, jednak nie mógł jeszcze teraz dzielić z Nim losu: "Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła" - musi odejść. Zbawienie jednak obejmie również pogan, którego przedstawicielem jest ów wdzięczny Samarytanin.

Powrót do Jezusa, czyli nawrócenie może być spowodowany strachem przed potępieniem, ale najlepsza motywacja jest w podstawie naszego bohatera: jest nią wdzięczność za otrzymane dary łaski.

Tyle od Boga otrzymałeś, przede wszystkim dar zbawienia. Czy odwdzięczysz się Mu powrotem do Niego, tak jak ten Samarytanin?