Ile zdeponowałeś w skarbcu?

³² Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo. ³³ Sprzedajcie wasze mienie i dajcie jałmużnę! Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie, gdzie złodziej się nie dostaje ani mól nie niszczy. ³⁴ Bo gdzie jest skarb wasz, tam będzie i serce wasze. ³⁵ Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie! ³⁶ A wy [bądźcie] podobni do ludzi, oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. ³⁷ Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc będzie im usługiwał. ³⁸ Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie. ³⁹ A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie złodziej ma przyjść, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. ⁴⁰ Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie". ⁴¹ Wtedy Piotr zapytał: "Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?" ⁴² Pan odpowiedział: "Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby na czas rozdawał jej żywność? ⁴³ Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności. ⁴⁴ Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. ⁴⁵ Lecz jeśli sługa ów powie sobie w duszy: Mój pan ociąga się z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, ⁴⁶ to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; każe go ćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce. ⁴⁷ Sługa, który zna wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. ⁴⁸ Ten zaś, który nie zna jego woli i uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą.

W Starym Testamencie najważniejszym miejscem dla każdego Izraelity była świątynia w Jerozolimie. Tam Żydzi składali Bogu dary ofiarne poprzez ręce kapłanów. Bez daru nikt nie mógł zbliżyć się przed oblicze Boże (Wj 34, 20). Dary te były min. zewnętrznym wyrazem ofiarowania się Bogu. Pan chciał wychować sobie Lud, który byłby zdolny do ofiarowywania się, poświęcania się Mu.

Czasami boimy się poświęcenia się dla Boga. Przed końcem roku szkolnego młodzież z Duszpasterstwa Akademickiego "Maciejówka" przychodziła do klas IV, które uczyłem religii, zachęcając do wakacyjnego wyjazdu do Zakopanego. Najważniejszą informacja dla Licealistów było to, czy trzeba będzie chodzić na mszę św. i czy trzeba będzie się modlić! (Załamałem się! Cztery lata katechezy poszło na marne). Dla nich Msza św. jest zagrożeniem; udział w niej mógłby popsuć wakacje, zburzyć radość letniego wypoczynku!

Nie bójcie się! Czego najbardziej się lękamy? Boimy się, że nie będziemy szczęśliwi. Dlatego nasze wysiłki zmierzają w kierunku osiągnięcia szczęścia a odrzuceniu wszystkiego, co ograniczałoby nasze szczęście. Bogacz z Jezusowej przypowieści chciał zapewnić sobie szczęście przez gromadzenie dóbr materialnych, niestety, zmarł przedwcześnie (Łk 12, 16-21). Wyrazem odwagi i zawierzenia, że szczęście nie gwarantuje posiadanie bogactwa jest sprzedanie mienia i dawanie jałmużny.

Pan Jezus mówi: "Nie lękajcie się poświęcić mi siebie, swojego życia". Co za to będziemy mieć? Co zyskiwali Żydzi, gdy składali Bogu w ofierze różne dary? Pan Bóg te dary przyjmuje! Nie na niby, ale rzeczywiście. Gdy my coś Bogu ofiarujemy w darze, to On ten dar przyjmuje! "Sprawcie sobie trzosy, które nie niszczeją, skarb niewyczerpany w niebie". Każda chwila czasu ofiarowana Bogu jest przez Niego przyjęta; każda okruszyna miłości ofiarowanej Bogu jest przez Niego przyjęta!

Gdy Syn Człowieczy przyjdzie o godzinie, której się nie domyślamy, zostanie nam ukazany nasz skarb. Na nowo spotkamy się z tym wszystkim, co ofiarowaliśmy Bogu za życia! Ci, którzy zastaną tam niejako siebie, zostaną w niebie. Ci, którzy znajdą w skarbcu niewiele - dostaną się do czyśćca. A ci, którzy nie będą mieli nic przechowane w skarbcu...?

Weź kalkulator do ręki i oblicz ile czasu w swoim życiu ofiarowałeś Bogu? Tego będzie, po zsumowaniu, rok? Miesiąc? Tydzień? Ile ciebie jest już niebie?